Orzeczenie lekarskie kierowca

Wstęp: Obturacyjny bezdech senny (OBS) to poważne schorzenie polegające na wielokrotnych epizodach zatrzymania oddechu podczas snu. Powoduje ono niedotlenienie organizmu, wybudzenia i niewyspanie, przez co chorzy czują się ciągle zmęczeni w ciągu dnia. Dla kierowców konsekwencje mogą być tragiczne – senność za kierownicą znacznie zwiększa ryzyko wypadku. Nic dziwnego, że badania lekarskie kierowców od kilku lat obowiązkowo obejmują ocenę ryzyka bezdechu sennego. W poniższym artykule wyjaśniamy, kogo dotyczą te badania, jak przebiega diagnostyka OBS u kierowców amatorskich (kategorie AM, A1, A2, A, B1, B, B+E, T), jakie są kryteria rozpoznania choroby oraz co grozi, jeśli bezdech senny pozostaje nieleczony. Wszystko to w przystępnej formie, poparte aktualnymi wytycznymi (2023) i źródłami medycznymi. Zapraszamy do lektury!

Czym jest obturacyjny bezdech senny (OBS)?

Obturacyjny bezdech senny (OBS) – to zaburzenie oddychania podczas snu, objawiające się powtarzającymi epizodami zatrzymania oddechu (bezdech) lub znaczącego spłycenia oddechu (hipowentylacja). Taki epizod musi trwać co najmniej 10 sekund, aby został uznany za bezdech. W efekcie dochodzi do chwilowego niedotlenienia organizmu, na co organizm reaguje mikroprzebudzeniem i przyspieszeniem pracy serca. Chory często nawet nie pamięta tych przebudzeń, ale rano czuje się niewyspany i zmęczony. Typowym objawem OBS jest głośne, nieregularne chrapanie przerywane okresami ciszy, kiedy oddech ustaje. W ciągu dnia osoby z bezdechem sennym zmagają się z nadmierną sennością, potrafią zasnąć mimowolnie podczas czytania czy oglądania TV, a nawet za kierownicą. Pojawiają się też bóle głowy rano, problemy z koncentracją, obniżenie nastroju i drażliwość.

Najważniejszym czynnikiem ryzyka OBS jest otyłość. U osób z BMI powyżej 40 aż ponad połowa mężczyzn i jedna trzecia kobiet między 50. a 70. rokiem życia ma co najmniej umiarkowaną postać bezdechu sennego. Ogółem szacuje się, że na OBS może cierpieć około 1,5–2 milionów Polaków (częściej mężczyźni), z czego dziesiątki tysięcy wymagają leczenia. Niestety wielu chorych nie zdaje sobie sprawy z problemu – traktują chrapanie i zmęczenie za dnia jako coś normalnego, podczas gdy może to być objaw groźnej choroby.

Dlaczego bezdech senny jest groźny dla kierowców?

Eksperci alarmują, że niewyspany kierowca jest równie niebezpieczny na drodze, co kierowca pod wpływem alkoholu. Obturacyjny bezdech senny powoduje nadmierną senność i spadek koncentracji, co przekłada się na znacznie wyższe ryzyko wypadków. Badania wykazały, że kierowcy cierpiący na bezdech senny mają ponad dwukrotnie więcej wypadków drogowych niż osoby zdrowe, a ryzyko spowodowania więcej niż jednego wypadku jest u nich aż pięciokrotnie wyższe. Statystyki europejskie również nie pozostawiają złudzeń – zasypianie za kierownicą jest przyczyną ok. 7% wszystkich wypadków na drogach Europy i aż 17% wypadków śmiertelnych. W Polsce co roku dochodzi do ponad 500 wypadków spowodowanych zaśnięciem kierowcy; w samym 2014 roku w 555 takich wypadkach zginęło 77 osób.

Warto uświadomić sobie, że nieleczony OBS niesie nie tylko zagrożenie na drodze, ale i poważne skutki zdrowotne. Powtarzające się niedotlenienia i wybudzenia prowadzą do rozwoju licznych powikłań: nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej serca, zaburzeń rytmu serca (np. migotania przedsionków), a nawet udaru mózgu. Nieleczony ciężki bezdech senny może skutkować przedwczesnym zgonem – szczególnie u młodszych mężczyzn przed 50-tką. Dlatego tak ważne jest wczesne wykrycie i terapia tej choroby, zwłaszcza u osób prowadzących pojazdy odpowiedzialnych za bezpieczeństwo swoje i innych.

Obowiązkowe badania kierowców pod kątem bezdechu – kogo dotyczą?

Wiedząc, jak niebezpieczny bywa bezdech senny u kierowców, Unia Europejska wprowadziła przepisy nakładające obowiązek badań w kierunku OBS. Dyrektywa Komisji 2014/85/UE jednoznacznie uznała obturacyjny bezdech senny za jeden z najważniejszych czynników ryzyka wypadków drogowychptmp.org.pl. W ślad za tym Polska wdrożyła odpowiednie regulacje – najpierw rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 23 grudnia 2015 r., a obecnie obowiązuje ujednolicone rozporządzenie z 5 grudnia 2022 r. w sprawie badań lekarskich. Zgodnie z tymi przepisami, lekarze uprawnieni do badań kierowców mają obowiązek ocenić ryzyko OBS u każdej osoby ubiegającej się o prawo jazdy (niezależnie od kategorii) oraz u kierowców odnawiających uprawnienia. Dotyczy to zarówno tzw. kierowców amatorskich (kategorie AM, A1, A2, A, B1, B, B+E, T), jak i zawodowych (C, D, itp.) oraz kierujących tramwajami czy pojazdami uprzywilejowanymi.

Kto konkretnie podlega badaniu? Praktycznie każdy kandydat na kierowcę lub kierowca stający na badaniu lekarskim musi wypełnić oświadczenie o stanie zdrowia, w którym znajdują się pytania dotyczące snu (np. czy byłeś kiedykolwiek diagnozowany z powodu zaburzeń snu, czy zdarza Ci się chrapać i mieć epizody bezdechu w nocy). Następnie lekarz przeprowadza wywiad i podstawowe pomiary zdrowotne. Jeżeli z wywiadu lub badania wyniknie podejrzenie umiarkowanego lub ciężkiego OBS, lekarz skieruje pacjenta na specjalistyczne badania diagnostyczne w poradni medycyny snu. W skrajnych przypadkach – do czasu wykluczenia lub potwierdzenia diagnozy – lekarz może wstrzymać wydanie orzeczenia (czyli tymczasowo uznać istnienie przeciwwskazań do kierowania pojazdem). Na szczęście, większość osób pomyślnie przechodzi przesiew – dodatkowe testy zlecane są tylko wtedy, gdy rzeczywiście istnieją ku temu przesłanki.

Jak przebiega badanie lekarskie w kierunku bezdechu sennego?

Badanie lekarskie kierowców pod kątem OBS składa się z dwóch etapów: oceny ryzyka przez lekarza uprawnionego podczas wizyty oraz ewentualnych pogłębionych badań specjalistycznych, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Wywiad i ocena ryzyka przez lekarza

Podczas badania wstępnego lekarz (zazwyczaj uprawniony lekarz medycyny pracy wykonujący badania kierowców) najpierw prosi o wypełnienie standardowego kwestionariusza-oświadczenia o stanie zdrowia. Następnie przeprowadza z pacjentem szczegółowy wywiad dotyczący problemów ze snem i ogólnego zdrowia. Będzie zadawał pytania m.in. o:

• Chrapanie – czy występuje często i czy jest głośne? (Regularne, głośne chrapanie to ważna wskazówka sugerująca OBS.)
• Przerwy w oddychaniu w nocy – czy ktoś z domowników zauważył, że zdarzają Ci się epizody zatrzymania oddechu podczas snu?
• Senność w ciągu dnia – czy miewasz trudności z koncentracją w dzień, czy zdarzyło Ci się przysnąć w nieodpowiednim momencie (np. w pracy, podczas jazdy)?

Lekarz zmierzy też Twój wzrost, masę ciała i obliczy wskaźnik masy ciała (BMI). Otyłość (BMI ≥30) znacząco zwiększa podejrzenie OBS – jeśli Twój BMI wynosi 30 lub więcej lub zgłaszasz powyższe objawy sugerujące bezdech, lekarz skieruje Cię na dodatkowe badania diagnostyczne. W praktyce oznacza to konsultację u specjalisty (np. laryngologa lub pulmonologa zajmującego się zaburzeniami snu) i przeprowadzenie badań snu.

Dodatkowe testy diagnostyczne (polisomnografia)

Aby potwierdzić lub wykluczyć OBS, konieczne jest przeprowadzenie specjalistycznych testów. Najczęściej wykorzystywane metody diagnostyczne to:

• Kwestionariusze przesiewowe – np. EuroSAS (European Sleep Apnoea Screening) zawierający pytania o chrapanie, epizody bezdechu, nadciśnienie i objawy senności; czy Skala Senności Epworth (ESS), w której pacjent ocenia swoje prawdopodobieństwo zaśnięcia w różnych sytuacjach (wynik >10 pkt sugeruje nadmierną senność). Te proste testy pomagają ocenić, czy konieczne są bardziej zaawansowane badania.
• Polisomnografia – pełne badanie snu wykonywane w laboratorium snu. Pacjent spędza noc podłączony do aparatury rejestrującej m.in. fale mózgowe (EEG), ruchy gałek ocznych, oddech, poziom tlenu we krwi i rytm serca. Polisomnografia pozwala dokładnie policzyć liczbę epizodów bezdechu i spłyceń oddechu na godzinę snu, czyli wyznaczyć wskaźnik AHI (Apnea-Hypopnea Index). Na podstawie AHI określa się stopień zaawansowania OBS (o czym za chwilę).
• Badanie poligraficzne – nieco uproszczona wersja polisomnografii, którą można wykonać także w domu. Rejestruje przede wszystkim parametry oddechowe i saturację krwi w nocy.
• Testy czuwania i czasu reakcji – czasem stosowane u kierowców podejrzanych o poważną senność dzienną, np. test MWT (Maintenance of Wakefulness Test) oceniający zdolność do pozostania obudzonym w monotonnych warunkach. Nie są one rutynowe, ale mogą pomóc w ocenie ryzyka zaśnięcia za kółkiem.

Kryteria rozpoznania OBS. Kluczowym wynikiem badania snu jest wspomniany AHI – Apnea/Hypopnea Index, czyli liczba epizodów bezdechu i spłyconego oddechu na godzinę snu. Im wyższy AHI, tym poważniejszy bezdech senny. Przyjmuje się, że: AHI od 5 do 14 oznacza łagodny OBS, AHI 15–29 to umiarkowany OBS, a AHI ≥30 to ciężki OBS. Jednak do pełnej diagnozy bierze się pod uwagę także objawy – np. AHI = 15 u osoby bez żadnych objawów dziennych może nie budzić takiego niepokoju, jak AHI = 15 u kogoś, kto zasypia za kierownicą. Dlatego oficjalna definicja umiarkowanego/ciężkiego OBS w kontekście badań kierowców uwzględnia również nadmierną senność dzienną obok wartości AHI.

Po wykonaniu badań specjalistycznych lekarz medycyny snu stawia rozpoznanie. Wynik badania polisomnograficznego zawiera dokładny AHI oraz opis innych nieprawidłowości. Z takim rezultatem wracasz do lekarza orzecznika (badającego kierowców), który na tej podstawie podejmie decyzję o wydaniu lub odmowie wydania Ci orzeczenia lekarskiego do prawa jazdy.

Mam zdiagnozowany bezdech senny – co dalej z prawem jazdy?

Czy bezdech senny wyklucza posiadanie prawa jazdy? Dobra wiadomość jest taka, że samo rozpoznanie OBS nie oznacza automatycznie utraty uprawnień. Osoby z umiarkowanym lub ciężkim bezdechem sennym mogą prowadzić pojazdy, o ile podejmą skuteczne leczenie i kontrolują chorobę. Warunkiem dopuszczenia do kierowania jest przedstawienie przez pacjenta zaświadczenia od lekarza prowadzącego leczenie, że choroba jest leczona, a pacjent stosuje się do zaleceń zapobiegających nadmiernej senności. W praktyce oznacza to zwykle rozpoczęcie terapii CPAP i regularne wizyty kontrolne u specjalisty.

CPAP (Continuous Positive Airway Pressure) – to najczęstsza metoda leczenia OBS. Polega na spaniu w specjalnej maseczce połączonej z aparatem wtłaczającym powietrze pod dodatnim ciśnieniem do dróg oddechowych. CPAP zapobiega zapadaniu się gardła podczas snu, dzięki czemu eliminuje epizody bezdechu. Leczenie to znacznie poprawia jakość snu i redukuje objawy dzienne, takie jak senność i brak koncentracji. Już po kilku tygodniach stosowania terapii CPAP większość pacjentów odczuwa wyraźną poprawę – budzą się wypoczęci, a ryzyko zaśnięcia za kółkiem drastycznie spada.

Co na to przepisy? Zgodnie z polskimi regulacjami, kierowca z umiarkowanym/ciężkim OBS może uzyskać orzeczenie lekarskie do prawa jazdy (brak przeciwwskazań) pod warunkiem skutecznego leczenia i regularnych kontroli. Dla kategorii amatorskich (AM, A, B itd.) wymagane są okresowe badania kontrolne co 3 lata – lekarz orzecznik ocenia wówczas, czy pacjent nadal przestrzega zaleceń i czy terapia pozostaje skuteczna. Innymi słowy, orzeczenie w przypadku kierowców z OBS jest wydawane na czas ograniczony (maksymalnie trzy lata) i przedłużane po przedstawieniu dowodów na kontynuację leczenia. U kierowców zawodowych wymagania są jeszcze ostrzejsze – kontrolne badania odbywają się co roku.

Nieleczony bezdech senny a prawo jazdy. Warto podkreślić, że niepodjęcie leczenia przy stwierdzonym OBS skutkuje uznaniem istnienia przeciwwskazań do kierowania pojazdami. Mówiąc wprost – jeśli masz zdiagnozowany umiarkowany lub ciężki bezdech i nie leczysz się, lekarz nie wyda Ci pozytywnego orzeczenia. Zgodnie z przepisami, kierowca który nie leczy zdiagnozowanego bezdechu może stracić prawo jazdy. Ten rygor ma na celu ochronę zarówno samego pacjenta, jak i innych uczestników ruchu. Wypadek spowodowany zaśnięciem za kierownicą może przecież zagrozić życiu wielu osób. Dlatego absolutnie nie wolno bagatelizować diagnozy – trzeba podjąć leczenie i stosować się do zaleceń, aby bezpiecznie kontynuować jazdę.

Co grozi kierowcy z nieleczonym bezdechem sennym?

Nieleczenie OBS niesie dwojakie konsekwencje: z jednej strony pogłębiające się problemy zdrowotne, z drugiej – ryzyko spowodowania tragedii na drodze oraz problemy prawne.

• Konsekwencje zdrowotne: Nieleczony obturacyjny bezdech senny prowadzi do przewlekłego niedotlenienia organizmu każdej nocy. Powoduje to rozwój nadciśnienia tętniczego, które z kolei obciąża serce. Osoby z OBS są w grupie zwiększonego ryzyka choroby niedokrwiennej serca (wieńcówki) i zawału. Często występują u nich też zaburzenia rytmu serca – np. migotanie przedsionków jest kilkukrotnie częstsze u chorych na bezdech senny niż w ogólnej populacji. Ponadto OBS sprzyja insulinooporności i rozwojowi cukrzycy typu 2. W najcięższych przypadkach może dojść do udaru mózgu czy nawet zgonu. Badania wykazały, że nieleczony ciężki bezdech senny skraca oczekiwaną długość życia – szczególnie u mężczyzn przed 50. rokiem życia. Krótko mówiąc, ignorowanie tego schorzenia to igranie ze zdrowiem i życiem.
• Konsekwencje drogowe i prawne: Kierowca dotknięty nieleczonym bezdechem sennym stanowi realne zagrożenie na drodze. Nadmierna senność sprawia, że może on niespodziewanie zasnąć podczas jazdy – nawet na krótką chwilę – a to wystarczy, by doszło do wypadku. Taki kierowca ma opóźniony czas reakcji, bywa zdekoncentrowany i może nie zauważyć na czas niebezpieczeństwa. Jeśli spowoduje wypadek, konsekwencje prawne i finansowe mogą być poważne (łącznie z odpowiedzialnością karną za ewentualne ofiary śmiertelne). Ponadto, jak wspomniano wyżej, przepisy wprost stwierdzają, że nieleczony OBS jest przeciwwskazaniem do prowadzenia pojazdów. Oznacza to, że na badaniu lekarskim kierowców nie otrzymasz wymaganego orzeczenia lekarskiego, a bez ważnego orzeczenia starosta cofnie uprawnienia do kierowania. Utrata prawa jazdy z takiego powodu jest dotkliwa – by je odzyskać, trzeba podjąć leczenie i przedstawić zaświadczenie o jego skuteczności, a następnie przejść ponowne badania. Lepiej więc nie dopuszczać do takiej sytuacji.

Podsumowanie i co możesz zrobić

Podsumowując: Obturacyjny bezdech senny to częsta i groźna dolegliwość, która negatywnie wpływa na zdolność bezpiecznego prowadzenia samochodu. Dlatego badania lekarskie kierowców od kilku lat obejmują ocenę ryzyka występowania OBS. Każdy kandydat na kierowcę lub kierowca przedłużający prawo jazdy przechodzi wywiad pod kątem objawów bezdechu sennego, a w razie podejrzeń kierowany jest na dodatkowe testy. Jeśli u kierowcy zostanie zdiagnozowany umiarkowany lub ciężki bezdech senny, konieczne jest podjęcie leczenia (najczęściej za pomocą aparatu CPAP). Skuteczna terapia poprawia jakość snu i pozwala na bezpieczne prowadzenie pojazdów – osoba leczona może otrzymać orzeczenie lekarskie i zachować swoje uprawnienia. Nieleczenie natomiast grozi pogorszeniem zdrowia i zwiększa ryzyko wypadków oraz skutkuje utratą prawa jazdy zgodnie z przepisami. Pamiętajmy, że zdrowy sen to klucz do bezpiecznej jazdy – dbając o siebie, dbamy też o innych uczestników ruchu.

Zgłoś się na badania lekarskie kierowców – jeśli doświadczasz silnego chrapania, porannego zmęczenia lub zdarzyło Ci się zasnąć za kierownicą, nie zwlekaj. W ramach profilaktyki i przepisów prawa warto skonsultować się z lekarzem. W naszym ośrodku w Warszawie badania lekarskie kierowców wykonujemy kompleksowo, ze szczególnym uwzględnieniem diagnostyki bezdechu sennego. Pomożemy Ci ocenić ryzyko, zorganizujemy ewentualne badania snu i doradzimy, co dalej. Umów się na wizytę – zadbaj o swoje bezpieczeństwo na drodze już dziś!

Tekst ma charakter informacyjny i nie zastępuje porady lekarskiej.